Hemos llegado a los dos millones de visitas al blog. Gracias de corazón.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
El pasado 2 de octubre de 2014, José Antonio Pagola nos visitó en la Parroquia de San Pedro Apóstol de la Iglesia de Sopela, dándonos la conferencia: Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción.
Pulsando aquí podréis disfrutar de ella.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagola: EL recibido estafa Satisfacción la Resolución definitiva de la Congregación Romana Parr la Doctrina de la Fe sobre mi Libro, Jesús.Aproximación Histórica .
-------------------------------------------------- ----------------------------------------------
Pulsando en la lista de los títulos de las homilías en diferentes idiomas podemos leer más homilías de años anteriores.
ES - INICIAR LA REACCIÓN
EU - HASI ERREAKZIONATZEN
CA - COMENÇAR LA REACCIÓ
GL – INICIAR A REACCIÓN
IT - INIZIARE LA REAZIONE
FR - COMMENCER À RÉAGIR
PT - INICIAR A REAÇÃO
EN - BEGIN THE REACTION
HOMILIA – ES
13-01-2019
Bautismo del Señor
– C
Lc 3,15-16.21-22
INICIAR
LA REACCIÓN
El Bautista no permite que la
gente lo confunda con el Mesías. Conoce sus límites y los reconoce. Hay alguien
más fuerte y decisivo que él. El único al que el pueblo ha de acoger. La razón
es clara. El Bautista les ofrece un bautismo de agua. Solo Jesús, el Mesías,
los «bautizará con el Espíritu Santo y con fuego».
A juicio de no pocos
observadores, el mayor problema de la Iglesia de hoy es «la mediocridad
espiritual». La Iglesia no posee el vigor espiritual que necesita para
enfrentarse a los retos del momento actual. Cada vez es más patente.
Necesitamos ser bautizados por Jesús con su fuego y su Espíritu.
En no pocos cristianos esta
creciendo el miedo a todo lo que pueda llevarnos a una renovación. Se insiste
mucho en la continuidad para conservar el pasado, pero no nos preocupamos de
escuchar las llamadas del Espíritu para preparar el futuro. Poco a poco nos
estamos quedando ciegos para leer los «signos de los tiempos».
Se da primacía a certezas y
creencias para robustecer la fe y lograr una mayor cohesión eclesial frente a
la sociedad moderna, pero con frecuencia no se cultiva la adhesión viva a
Jesús. ¿Se nos ha olvidado que él es más fuerte que todos nosotros? La doctrina
religiosa, expuesta casi siempre con categorías premodernas, no toca los
corazones ni convierte nuestras vidas.
Abandonado el aliento renovador
del Concilio, se ha ido apagando la alegría en sectores importantes del pueblo
cristiano, para dar paso a la resignación. De manera callada pero palpable va
creciendo el desafecto y la separación entre la institución eclesial y no pocos
cristianos.
Es urgente crear cuanto antes un
clima más amable y cordial. Cualquiera no podrá despertar en el pueblo sencillo
la ilusión perdida. Necesitamos volver a las raíces de nuestra fe. Ponernos en
contacto con el Evangelio. Alimentarnos de las palabras de Jesús que son
«espíritu y vida».
Dentro de unos años, nuestras
comunidades cristianas serán muy pequeñas. En muchas parroquias no habrá ya
presbíteros de forma permanente. Que importante es cuidar desde ahora un núcleo
de creyentes en torno al Evangelio. Ellos mantendrán vivo el Espíritu de Jesús
entre nosotros. Todo será más humilde, pero también más evangélico.
A nosotros se nos pide iniciar ya
la reacción. Lo mejor que podemos dejar en herencia a las futuras generaciones
es un amor nuevo a Jesús y una fe más centrada en su persona y su proyecto. Lo
demás es más secundario. Si viven desde el Espíritu de Jesús, encontrarán caminos
nuevos.
José Antonio Pagola
HOMILIA – EU
2019-01-13
Jaunaren Bataioa –
C
Lukas 3,15-16.21-22
HASI ERREAKZIONATZEN
Joan
Bataiatzaileak ez dio jendeari biderik eman bera Mesiasekin nahastu dezan.
Badaki zein diren bere mugak eta onartu ditu. Izan ere bada bera baino
indartsuago eta funtsezkoago bat. Hari bakarrik egin behar dio herriak
ongietorria. Bistakoa da arrazoia. Bataiatzaileak ur-bataioa eskaintzen du.
Jesusek, Mesiasek, bakarrik «baiatuko du Espiritu Santuaz eta suaz».
Behatzaile
ez gutxiren ustez, Elizaren arazorik handiena gaur egun «eskastasun
espirituala» da. Elizak ez du adore espiritualik gaur egungo kinkari aurre
egiteko. Gero eta argiago da hori. Jesusek bere suaz eta Espirituaz bataia
gaitzan behar dugu.
Kristau
ez gutxirengan haziz doa beldurra, eraberritzera eraman gaitzakeen ororekiko.
Asko azpimarratzen da jarraikitasuna, iragana gorde ahal izateko, baina ez gara
arduratzen Espirituaren deia entzuteaz geroa prestatzeko. Pixkana itsu ari gara
bihurtzen «aldien seinaleak» irakurtzeari dagokionez.
Lehentasuna
ematen zaie ziurtasunei eta sineskizunei, fedea indartzeko eta gizarte
modernoaren aurrean eliz kohesio handiagoa lortzeko; baina, sarritan, ez da
lantzen Jesusekiko atxikimendu bizia. Ez ote dugu ahazten ezen Jesus gu guztiok
baino ahaltsuagoa dela? Erlijio-doktrinak, beti kategoria aurre-modernoetan
adierazia den hark, ez ditu ukitzen bihotzak, ezta bihotz-berritzen ere gure
bizitza.
Kontzilioaren
arnasa berritzailea alde batera utzirik, itzaliz joan da poza kristau-herriaren
garrantzizko sektoretan, etsipenari tokia uzteko. Era isil baina usaingarrian,
haziz doa eliz erakundearen eta kristau ez gutxiren artean atxikimendurik eza
eta bereizketa.
Premia
gorrikoa da giro maitagarriago eta bihozkoiago bat sortzea. Edozeinek ezin
esnatu izango du herri xumeagan galdua duen antzinako ilusio hura. Geure
fedearen sustraira itzuli beharra dugu. Ebanjelioarekin harremanetan jarri
beharra. «Espiritu eta bizi» diren Jesusen hitzez elikatu beharra
Urte
batzuen buruan, gure kristau-elkarteak oso txikiak izango dira. Parrokia
askotan ez da jada apaizik izango, era iraunkorrean. Zein garrantzizkoa den
Ebanjelioaren inguruan fededun-nukleo bat oraintxetik zaintzea. Horiek eutsiko
diote bizirik gure artean Jesusen Espirituari. Apalagoa izango da guztia, baina
ebanjelikoagoa ere bai.
Jadanik
erreakzionatzen hastea tokatzen zaigu. Geroko belaunaldiei uzten ahal diegun
ondarerik hobena Jesusekiko beste maitasun bat da, erdigunetzat Jesus bera eta
haren egitasmoa duen fede bat. Gainerako guztia bigarren mailakoa da. Jesusen
Espirituaz bizi badira, aurkituko dituzte bide berriak.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA – CA
13-01-2019
Baptisme del Senyor
– C
Lc 3,15-16.21-22
COMENÇAR LA REACCIÓ
El
Baptista no permet que la gent el confongui amb el Messies. Coneix els seus
límits i els reconeix. Hi ha algú més fort i decisiu que ell. L’únic que el
poble ha d’acollir. La raó és clara. El Baptista els ofereix un baptisme
d’aigua. Només Jesús, el Messies, els «batejarà amb l’Esperit Sant i amb foc».
Segons
el parer de no pocs observadors, el problema més gran de l’Església d’avui és
«la mediocritat espiritual». L’Església no posseeix el vigor espiritual que
necessita per enfrontar-se als reptes del moment actual. Cada vegada és més
patent. Necessitem ser batejats per Jesús amb el seu foc i el seu Esperit.
En no
pocs cristians va creixent la por a tot el que pugui portar-nos a una
renovació. S’insisteix molt en la continuïtat per conservar el passat, però no ens
preocupem d’escoltar les crides de l’Esperit per preparar el futur. A poc a poc
ens estem quedant cecs per llegir els «signes dels temps».
Es
dóna primacia a certeses i creences per enfortir la fe i aconseguir una major
cohesió eclesial davant de la societat moderna, però sovint no es conrea
l’adhesió viva a Jesús. ¿Se’ns ha oblidat que ell és més fort que tots
nosaltres? La doctrina religiosa, exposada gairebé sempre amb categories
premodernes, no toca els cors ni converteix les nostres vides.
Abandonat
l’alè renovador del Concili, s’ha anat apagant l’alegria en sectors importants
del poble cristià, per donar pas a la resignació. De manera callada però
palpable va creixent el desafecte i la separació entre la institució eclesial i
no pocs cristians.
És
urgent crear com més aviat millor un clima més amable i cordial. Qualsevol no
podrà despertar en el poble senzill la il·lusió perduda. Necessitem tornar a
les arrels de la nostra fe. Posar-nos en contacte amb l’Evangeli. Alimentar-nos
de les paraules de Jesús que són «esperit i vida».
D’aquí
uns anys, les nostres comunitats cristianes seran molt petites. En moltes
parròquies ja no hi haurà preveres de forma permanent. Que important que és
tenir cura des d’ara d’un nucli de creients al voltant de l’Evangeli.
Mantindran viu l’Esperit de Jesús entre nosaltres. Tot serà més humil, però
també més evangèlic.
A
nosaltres se’ns demana començar la reacció. El millor que podem deixar en
herència a les futures generacions és un amor nou a Jesús i una fe més centrada
en la seva persona i el seu projecte. La resta és més secundari. Si viuen des
de l’Esperit de Jesús, trobaran camins nous.
José Antonio Pagola
Traductor: Francesc Bragulat
HOMILIA – GL
13-01-2019
Bautismo do Señor –
C
Lc 3,15-16.21-22
INICIAR A REACCIÓN
O
Bautista non permite que a xente o confunda co Mesías. Coñece os seus límites e
recoñéceos. Hai alguén máis forte e decisivo do que el. O único a quen o pobo
ten de acoller. A razón é clara. O Bautista ofrécelles un bautismo de auga. Só
Xesús, o Mesías, «os bautizará co Espírito Santo e con fogo».
A
xuízo de non poucos observadores, o maior problema da Igrexa de hoxe é «a
mediocridade espiritual». A Igrexa non posúe o vigor espiritual que necesita
para enfrontarse aos retos do momento actual. Cada vez é máis patente.
Necesitamos sermos bautizados por Xesús co seu lume e o seu Espírito.
En
non poucos cristiáns esta crecendo o medo a todo o que poida levarnos a unha
renovación. Insístese moito na continuidade para conservar o pasado, pero non
nos preocupamos de escoitarmos as chamadas do Espírito para preparar o futuro.
Aos poucos estámonos quedando cegos para ler os «signos dos tempos».
Dáse
primacía a certezas e crenzas para robustecer a fe e lograr unha maior cohesión
eclesial fronte á sociedade moderna, pero con frecuencia non se cultiva a
adhesión viva a Xesús. Esquecéusenos que el é máis forte do que todos nós? A
doutrina relixiosa, exposta case sempre con categorías premodernas, non toca os
corazóns nin converte as nosas vidas.
Abandonado
o alento renovador do Concilio, víase ir apagando a alegría en sectores
importantes do pobo cristián, para dar paso á resignación. De xeito calado pero
palpábel vai crecendo o desafecto e a separación entre a institución eclesial e
non poucos cristiáns.
É
urxente crear canto antes un clima máis amábel e cordial. Calquera non poderá
espertar no pobo sinxelo a ilusión perdida. Necesitamos volvermos ás raíces da
nosa fe. Poñérmonos en contacto co Evanxeo. Alimentarnos das palabras de Xesús
que son «espírito e vida».
Dentro
duns anos, as nosas comunidades cristiás serán moi pequenas. En moitas
parroquias non haberá xa presbíteros de forma permanente. Que importante é
coidar desde agora un núcleo de crentes en torno ao Evanxeo. Eles manterán vivo
o Espírito de Xesús entre nós. Todo será máis humilde, pero tamén máis
evanxélico.
A nós
pídesenos iniciar xa a reacción. O mellor que podemos deixar en herdanza ás
futuras xeracións é un amor novo a Xesús e unha fe máis centrada na súa persoa
e no seu proxecto. O demais é máis secundario. Se viven desde o Espírito de
Xesús, atoparán camiños novos.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
HOMILIA –IT
13-01-2019
Battesimo del
Signore – C
Lc 3,15-16.21-22
INIZIARE LA REAZIONE
Il
Battista non permette che la gente lo confonda con il Messia. Conosce i suoi
limiti e li riconosce. C’è qualcuno più forte e decisivo di lui. L’unico che il
popolo deve accogliere. La ragione è chiara. Il Battista offre loro un
battesimo d’acqua. Solo Gesù, il Messia, li «battezzerà con lo Spirito Santo e
il fuoco».
A
giudizio di non pochi osservatori, il problema più grande della Chiesa è oggi
«la mediocrità spirituale», la Chiesa non ha il vigore spirituale necessario
per confrontarsi con le sfide del momento attuale. È sempre più evidente.
Abbiamo bisogno di essere battezzati da Gesù con il suo fuoco e il suo Spirito.
In
non pochi cristiani sta crescendo la paura di tutto quello che potrebbe
portarci a un rinnovamento. Si insiste molto sulla continuità, per conservare il
passato, ma non ci preoccupiamo di ascoltare gli appelli dello Spirito per
preparare il futuro. A poco a poco stiamo diventando ciechi per leggere i
«segni dei tempi».
Si dà
il primato a certezze e credenze per irrobustire la fede e arrivare a una maggiore
coesione ecclesiale di fronte alla società moderna, ma spesso non si coltiva
l’adesione viva a Gesù. Abbiamo dimenticato che egli è più forte di tutti noi?
La dottrina religiosa, esposta quasi sempre con categorie premoderne, non tocca
i cuori né converte le nostre vite.
Abbandonato
il soffio rinnovatore del Concilio, si è andata spegnendo la gioia in settori
importanti del popolo cristiano, per lasciare il passo alla rassegnazione.
Tacitamente ma palpabilmente va crescendo la disaffezione e la separazione tra
l’istituzione ecclesiale e non pochi cristiani.
È
urgente creare quanto prima un clima più accogliente e cordiale. Non potrà una
persona qualsiasi risvegliare nel popolo semplice la speranza perduta. Abbiamo
bisogno di tornare alle radici della nostra fede. Porci in contatto con
l’Evangelo. Alimentarci delle parole di Gesù che sono «spirito e vita».
Fra
qualche anno, le nostre comunità cristiane saranno molto piccole. In molte
parrocchie non ci saranno più presbiteri in modo permanente. Com’è importante
curare fin d’ora un nucleo di credenti intorno all’Evangelo! Essi manterranno
vivo lo Spirito di Gesù tra di noi. Tutto sarà più umile, ma anche più
evangelico.
A noi
è richiesto di iniziare già la reazione. La cosa migliore che possiamo lasciare
in eredità alle future generazioni è un amore nuovo a Gesù e una fede più
centrata sulla sua persona e sul suo progetto. Il resto è più secondario. Se
vivono secondo lo Spirito di Gesù, troveranno vie nuove.
José Antonio Pagola
Traduzzione: Mercedes Cerezo
HOMILIA – FR
13-01-2019
Baptême du Seigneur
– C
Lc 3,15-16.21-22
COMMENCER À RÉAGIR
Jean-Baptiste
ne permet pas aux gens de le confondre avec le Messie. Il connaît ses limites
et il les reconnaît. Il y a quelqu’un de plus fort et de plus décisif que lui.
Le seul que le peuple doit accueillir. La raison en est claire. Jean-Baptiste
leur offre un baptême d’eau. Seul Jésus, le Messie, «les baptisera avec le feu
et le Saint-Esprit».
De
l’avis de nombreux observateurs, le plus grand problème de l’Église aujourd’hui
est la «médiocrité spirituelle». L’Eglise ne possède pas la vigueur spirituelle
nécessaire pour faire face aux défis du moment présent. Cela devient de plus en
plus évident. Nous avons besoin d’être baptisés par Jésus avec son feu et son
Esprit.
Chez
beaucoup de chrétiens, la peur de tout ce qui peut nous conduire à un renouveau
est en train d’augmenter. On insiste beaucoup sur la continuité afin de
préserver le passé, mais on ne soucie pas d’écouter les appels de l’Esprit pour
préparer l’avenir. Petit à petit, nous devenons incapables de lire les «signes
des temps».
La
primauté est donnée aux certitudes et aux croyances pour renforcer la foi et
parvenir à une plus grande cohésion ecclésiale face à la société moderne, mais
souvent une adhésion vivante à Jésus n’est pas cultivée. Avons-nous oublié
qu’il est plus fort que nous tous? La doctrine religieuse, presque toujours
exposée dans des catégories pré-modernes, ne touche pas les coeurs et ne
convertit pas nos vies.
Après
avoir abandonné le souffle rénovateur du Concile, la joie s’est éteinte dans
des secteurs importants du peuple chrétien, pour faire place à la résignation.
De manière discrète mais palpable, la désaffection et la séparation entre
l’institution ecclésiale et nombre de chrétiens, est en train de se développer.
Il
est urgent de créer le plus tôt possible un climat plus convivial et cordial.
N’importe qui ne pourra pas éveiller dans le peuple simple l’enthousiasme
perdu. Nous avons besoin de revenir aux racines de notre foi; d’entrer en
contact avec l’Evangile et de nous nourrir des paroles de Jésus qui sont
«esprit et vie».
Dans
quelques années, nos communautés chrétiennes seront très petites. Dans beaucoup
de paroisses, il n’y aura plus de prêtres en permanence. Il est important de
préparer dès maintenant un noyau de croyants autour de l’Evangile. Ils
garderont vivant l’Esprit de Jésus au milieu de nous. Tout sera plus humble,
mais aussi plus évangélique.
Ce
qui nous est demandé c’est de commencer déjà à réagir. Le meilleur que nous
puissions laisser en héritage aux générations futures est un nouvel amour pour
Jésus et une foi plus centrée sur sa personne et son projet. Le reste est plus
secondaire. S’ils vivent animés par l’Esprit de Jésus, ils trouveront des
chemins nouveaux.
José Antonio Pagola
Traducteur: Carlos Orduna
HOMILIA – PT
13-01-2019
Batismo do Senhor –
C
Lc 3,15-16.21-22
INICIAR A REAÇÃO
O
Batista não permite que as pessoas o confundam com o Messias. Conhece os seus
limites e reconhece-os. Há alguém mais forte e decisivo que ele. O único a quem
o povo tem de receber. O motivo é claro. O Batista oferece-lhes um batismo de
água. Somente Jesus, o Messias, os «batizará com o Espírito Santo e com fogo».
Na
opinião de muitos observadores, o maior problema da Igreja hoje é a
«mediocridade espiritual». A Igreja não possui o vigor espiritual de que
precisa para enfrentar os desafios do momento presente. Está se tornando cada
vez mais óbvio. Precisamos ser batizados por Jesus com seu fogo e o seu
Espírito.
Em
muitos cristãos, cresce o medo a tudo o que possa levar-nos a uma renovação.
Insiste-se muito na continuidade para conservar o passado, mas não nos
preocupamos em escutar as chamadas do Espírito para preparar o futuro. Pouco a
pouco, estamos ficando cegos para ler os «sinais dos tempos».
Dá-se
a primazia a certezas e crenças para fortalecer a fé e conseguir uma maior
coesão eclesial face à sociedade moderna, mas, com frequência, não se cultiva a
adesão viva a Jesus. Esquecemos que ele é mais forte que todos nós? A doutrina
religiosa, quase sempre exposta com categorias pré-modernas, não toca os
corações nem converte as nossas vidas.
Abandonada
ao alento renovador do Concílio, foi-se apagando a alegria em setores
importantes do povo cristão, para dar lugar à resignação. De forma calada mas
palpável vai crescendo o descontentamento e a separação entre a instituição
eclesial e não poucos cristãos.
É
urgente criar o mais rápido possível um clima mais amigável e cordial. Não é
qualquer um que pode despertar no povo simples a ilusão perdida. Necessitamos
de voltar às raízes da nossa fé. Colocar-nos em contato com o Evangelho.
Alimentar-nos das palavras de Jesus que são «espírito e vida».
Dentro
de uns anos, as nossas comunidades cristãs serão muito pequenas. Em muitas
paróquias já não haverá presbíteros permanentemente. Que importante é cuidar
desde agora de um núcleo de crentes em redor do Evangelho. Eles manterão o
Espírito de Jesus vivo entre nós. Tudo será mais humilde, mas também mais
evangélico.
A nós
é-nos pedido para iniciar já essa reação. O melhor que podemos deixar como
herança às futuras gerações é um amor novo a Jesus e uma fé mais focada na sua
pessoa e no seu projeto. O resto é mais secundário. Se viverem no Espírito de
Jesus, encontrarão novos caminhos.
José Antonio Pagola
Tradutor: Antonio Manuel Álvarez Perez
HOMILIA – EN
01-13-2019
Baptism of the Lord – C
Luke 3,15-16,21-22
BEGIN THE REACTION
The Baptist doesn’t let the people confuse him with
the Messiah. He knows his limits and recognizes them. There’s someone stronger
and more decisive than he is. The only one that the people should be receiving.
The reason is clear. The Baptist offers them a baptism with water. Only Jesus,
the Messiah, «will baptize (them) with the Holy Spirit and with fire».
In the judgment of quite a few observers, the greatest
problem in today’s Church is «spiritual mediocrity». The Church doesn’t have
the spiritual vigor that it needs to face the challenges of today’s moment.
Each day it’s more obvious. We need to be baptized by Jesus with his fire and
his Spirit.
In many Christians there’s a growing fear of anything
that could lead us to renovation. They insist strongly on the continuity in
order to preserve the past, but aren’t worried about listening to the Spirit’s
call to prepare for the future. Little by little we’re getting blind and
becoming unable to read the «signs of the times».
We prioritize certainty and beliefs in order to
strengthen our faith and attain a greater ecclesial cohesion in the face of
modern society, but often don’t cultivate the living adhesion to Jesus. Have we
forgotten that he’s stronger than all of us? Religious doctrine, expressed
almost always in pre-modern categories, doesn’t touch hearts or convert lives.
Having abandoned the renewing breath of the Council,
we go about extinguishing joy in important sectors of the Christian people, and
thus open the way to resignation. In ways that are silent but palpable, we see
growing the disaffection and the separation between the church institution and
quite a few Christians.
It’s urgent to create right now a more friendly and
cordial climate. Not just anyone could awaken the lost dream among the simple
people. We need to return to the roots of our faith. Put ourselves in contact
with the Gospel. Nourish ourselves on the words of Jesus that are «spirit and
life».
In a few years, our Christian communities will be very
small. In many parishes there won’t be priests in full-time position any more.
What’s important is to take care right now of a nucleus of believers gathered
around the Gospel. They will keep alive the Spirit of Jesus among us. Things
will be more humble, but also more evangelical.
It’s being asked of us to begin the reaction now. The
best things we can leave as an inheritance to future generations is a new love
of Jesus and a faith more centered on his person and his project. Everything
else is just secondary. If we live from Jesus’ Spirit, we will find new paths.
José Antonio Pagola
Translator: Fr. Jay VonHandorf
Para
ver videos de las Conferencias de José Antonio Pagola
No hay comentarios:
Publicar un comentario