lunes, 18 de agosto de 2014

08/24/2014 - 21th Sunday in Ordinary Time (A)

José Antonio Pagola:  EL recibido estafa Satisfacción la  Resolución definitiva de la Congregación Romana Parr la Doctrina de la Fe  sobre mi Libro,  Jesús.Aproximación Histórica .

Pulsando en la lista de los títulos de las homilías en diferentes idiomas podemos leer más homilías de años anteriores.
-------------------------------------------------- ----------------------------------------------

HOMILIA - ES

24 de agosto de 2014
21 Tiempo ordinario (A)
Mateo 16, 13-20

QUÉ DECIMOS NOSOTROS

También hoy nos dirige Jesús a los cristianos la misma pregunta que hizo un día a sus discípulos: “Y vosotros, ¿quién decís que soy yo?”. No nos pregunta solo para que nos pronunciemos sobre su identidad misteriosa, sino también para que revisemos nuestra relación con él. ¿Qué le podemos responder desde nuestras comunidades?
¿Conocemos cada vez mejor a Jesús, o lo tenemos “encerrado en nuestros viejos esquemas aburridos” de siempre? ¿Somos comunidades vivas, interesadas en poner a Jesús en el centro de nuestra vida y de nuestras actividades, o vivimos estancados en la rutina y la mediocridad?
¿Amamos a Jesús con pasión o se ha convertido para nosotros en un personaje gastado al que seguimos invocando mientras en nuestro corazón va creciendo la indiferencia y el olvido? ¿Quienes se acercan a nuestras comunidades pueden sentir la fuerza y el atractivo que tiene para nosotros?
¿No sentimos discípulos y discípulas de Jesús? ¿Estamos aprendiendo a vivir con su estilo de vida en medio de la sociedad actual, o nos dejamos arrastrar por cualquier reclamo más apetecible para nuestros intereses? ¿Nos da igual vivir de cualquier manera, o hemos hecho de nuestra comunidad una escuela para aprender a vivir como Jesús?
¿Estamos aprendiendo a mirar la vida como la miraba Jesús? ¿Miramos desde nuestras comunidades a los necesitados y excluidos con compasión y responsabilidad, o nos encerramos en nuestras celebraciones, indiferentes al sufrimiento de los más desvalidos y olvidados: los que fueron siempre los predilectos de Jesús?
¿Seguimos a Jesús colaborando con él en el proyecto humanizador del Padre, o seguimos pensando que lo más importante del cristianismo es preocuparnos exclusivamente de nuestra salvación? ¿Estamos convencidos de que el modo de seguir a Jesús es vivir cada día haciendo la vida más humana y más dichosa para todos?
¿Vivimos el domingo cristiano celebrando la resurrección de Jesús, u organizamos nuestro fin de semana vacío de todo sentido cristiano? ¿Hemos aprendido a encontrar a Jesús en el silencio del corazón, o sentimos que nuestra fe se va apagando ahogada por el ruido y el vacío que hay dentro de nosotros?
¿Creemos en Jesús resucitado que camina con nosotros lleno de vida? ¿Vivimos acogiendo en nuestras comunidades la paz que nos dejó en herencia a sus seguidores? ¿Creemos que Jesús nos ama con un amor que nunca acabará? ¿Creemos en su fuerza renovadora? ¿Sabemos ser testigos del misterio de esperanza que llevamos dentro de nosotros?

José Antonio Pagola

Red evangelizadora BUENAS NOTICIAS.
Difunde la fe en Jesús, el Cristo.
Pásalo.

HOMILIA - EU

2014ko abuztuaren 24a
Urteko 21. igandea A
Mateo 16,13-20

ETA GUK ZER DIOGU

Behin batean ikasleei egin zien galdera bera digu egiten Jesusek gaur guri: «Eta zuek, ni nor naizela diozue?» Ez digu galdetzen, haren nortasun misteriotsuaz zer erantzungo bakarrik, baizik eta berarekiko gure harremanei berrikusi bat ematera eragin nahi digu. Zer erantzuten al diogu geure elkarteetatik?
Egunetik egunera hobeto ezagutzen al dugu Jesus, ala betiko «geure eskema zahar aspergarrietan hesiturik» daukagu bera? Elkarte bizi al gara, arduratzen al gara Jesus geure bizitzaren eta jardunbideen erdi-erdian jartzeaz, ala lokarturik bizi gara ohikerian eta erdipurdi eginik?
Sutsuki maite al dugu Jesus, ala pertsonaia ajeatua bihurtu da, dei egiten dioguna, baina gure bihotzean axolarik eza eta hartaz ahaztea haziz doazelarik? Gure elkarteetan hurbiltzen direnek senti ote dezakete, guretzat benetako indarra eta tiramena dituela Jesusek?
Jesusen ikasle sentitzen al gara? Ari al gara ikasten, haren biziera dela medio, gaur egungo geure gizarte honetan bizitzen, ala geure probetxurako gustagarriago den edozein gauza erakargarriren ondoren joaten gara? Bost axola al zaigu nolanahi bizitzea, ala, Jesus bezala bizitzen ikasteko, eskola bihurtu dugu geure elkartea?
Ikasten ari al gara, Jesusek begiratzen zion bezala, geure bizitza nola begiratuko? Premian eta baztertuak direnei errukiz eta erantzukizunez begiratzen al diegu geure elkarteetatik, ala geure ospakizunetan hesitzen gara, elbarrienak eta ahaztuenak, Jesusek beti hobesten zituen haiek, direnen sufrimenduari ezikusiarena eginez?
Aitaren egitasmoan, Jesusen lankide izaten jarraitzen al dugu mundua gizatarrago bihurtzeko, ala pentsatzen jarraitzen dugu ezen kristautasunak duen gauzarik inportanteena nor bere salbazioaz arduratzea dela soil-soilik? Konbentziturik al gaude ezen Jesusi jarraitzeko era, eguna joan eguna etorri, gizon-emakume guztien bizitza gizakoiago eta zoriontsuago egiten saiatzea dela?
Kristauen igandea bizi, Jesusen piztuera ospatuz bizitzen al dugu, ala asteburua inolako kristau-zentzurik gabe antolatzen jarraitzen dugu? Ikasi al dugu Jesus bihotzaren isiltasunean aurkitzen, ala sentitzen hasiak gara gure fedea itzaliz doala, geure baitan ditugun zarata eta hutsunea direla medio?
Sinesten al dugu, biziaz bete-beterik, gurekin ibili dabilen Jesus berpiztuagan? Bere jarraitzaileoi ondare utzi zigun bakeari harrera ona egiten jarraitzen al dugu geure elkarteetan? Sinesten al dugu, sekula amaituko ez den maitasunez maite gaituela Jesusek? Sinesten al dugu indar eraberritzailea duela horrek? Ba al dakigu, geure baitan daramagun esperantzaren misterioaren lekuko izaten?

José Antonio Pagola

BERRI ONAK Sare Ebanjelizatzailea.
Zabaldu Jesusekiko, Kristorekiko, fedea.
Bidali hau.

HOMILIA - CA

24 d'agost de 2014
Diumenge XXI durant l'any (A)
Mateu 16, 13-20

QUÈ DIEM NOSALTRES

També avui Jesús ens adreça als cristians la mateixa pregunta que va fer un dia als seus deixebles: "I vosaltres, qui dieu que sóc?" No ens pregunta només perquè ens pronunciem sobre la seva identitat misteriosa, sinó també perquè revisem la nostra relació amb ell. Què li podem respondre des de les nostres comunitats?
Coneixem cada vegada millor Jesús, o el tenim "tancat en els nostres vells esquemes avorrits" de sempre? Som comunitats vives, interessades a posar Jesús en el centre de la nostra vida i de les nostres activitats, o vivim estancats en la rutina i la mediocritat?
¿Estimem Jesús amb passió o s'ha convertit per a nosaltres en un personatge gastat al qual seguim invocant mentre en el nostre cor va creixent la indiferència i l'oblit? Els qui s'apropen a les nostres comunitats poden sentir la força i l'atractiu que té per a nosaltres?
Ens sentim homes i dones deixebles de Jesús? Estem aprenent a viure amb el seu estil de vida enmig de la societat actual, o ens deixem arrossegar per qualsevol reclam més desitjable per als nostres interessos? Ens és igual viure de qualsevol manera, o hem fet de la nostra comunitat una escola per aprendre a viure com Jesús?
Estem aprenent a mirar la vida com la mirava Jesús? ¿Mirem des de les nostres comunitats els necessitats i exclosos amb compassió i responsabilitat, o ens tanquem en les nostres celebracions, indiferents al patiment dels més desvalguts i oblidats: els que van ser sempre els predilectes de Jesús?
Seguim Jesús col•laborant amb ell en el projecte humanitzador del Pare, o seguim pensant que el més important del cristianisme és preocupar-nos exclusivament de la nostra salvació? Estem convençuts que la manera de seguir Jesús és viure cada dia fent la vida més humana i més feliç per a tothom?
Vivim el diumenge cristià celebrant la resurrecció de Jesús, o organitzem el nostre cap de setmana buit de tot sentit cristià? Hem après a trobar Jesús en el silenci del cor, o sentim que la nostra fe es va apagant ofegada pel soroll i el buit que hi ha dins nostre?
Creiem en Jesús ressuscitat que camina amb nosaltres ple de vida? Vivim acollint en les nostres comunitats la pau que ens va deixar en herència als seus seguidors? Creiem que Jesús ens estima amb un amor que mai s'acabarà? Creiem en la seva força renovadora? Sabem ser testimonis del misteri d'esperança que portem dins nostre?

José Antonio Pagola

Xarxa evangelitzadora BONES NOTÍCIES.
Difon la fe en Jesús, el Crist.
Passa-ho!

HOMILIA - GL

DOMINGO 24-08-2014
21º T.O. (A)
Mt 16, 13-20

QUE DICIMOS NÓS

Tamén hoxe Xesús nos dirixe aos cristiáns a mesma pregunta que fixo un día aos seus discípulos: “E vós, quen dicides que son eu?” Non nos pregunta só para que nos pronunciemos sobre a súa identidade misteriosa, senón tamén para que revisemos a nosa relación con el. Que lle podemos responder desde as nosas comunidades?
Coñecemos cada vez mellor a Xesús, ou témolo “encerrado nos nosos vellos esquemas aburridos” de sempre? Somos comunidades vivas, interesadas en poñer a Xesús no centro da nosa vida e das nosas actividades, ou vivimos estancados na rutina e a mediocridade?
Amamos a Xesús con paixón ou converteuse para nós nunha personaxe gastada  á  que seguimos invocando mentres no noso corazón vai crecendo a indiferenza e o esquecemento? Quen se achegan ás nosas comunidades poden sentir a forza e o atractivo que ten para nós?
Sentímonos discípulos e discípulas de Xesús? Estamos aprendendo a vivirmos co seu estilo de vida no medio da sociedade actual, ou deixámonos arrastrar por calquera reclamo máis apetecíbel para os nosos intereses? Dános igual vivirmos de calquera xeito, ou fixemos da nosa comunidade unha escola para aprendermos a vivir como Xesús?
Estamos aprendendo a mirarmo a vida como a miraba Xesús? Miramos desde as nosas comunidades aos necesitados e excluídos con compaixón e responsabilidade, ou encerrámonos  nas nosas celebracións, indiferentes ao sufrimento dos máis desvalidos e esquecidos: os que foron sempre os predilectos de Xesús?
Seguimos a Xesús colaborando con el no proxecto humanizador do Pai, ou seguimos pensando que o máis importante do cristianismo é preocupármonos exclusivamente da nosa salvación? Estamos convencidos de que o modo de seguirmos a Xesús é vivirmos cada día facendo a vida máis humana e máis ditosa para todos?
Vivimos o domingo cristián celebrando a resurrección de Xesús, ou organizamos o noso fin de semana baleiro de todo sentido cristián? Aprendemos a atopar a Xesús no silencio do corazón, ou sentimos que a nosa fe vaise apagando afogada polo ruído e o baleiro que hai dentro de nós?
Creemos en Xesús resucitado que camiña connosco cheo de vida? Vivimos acollendo nas nosas comunidades a paz que nos deixou en herdanza aos seus seguidores? Cremos que Xesús nos ama cun amor que nunca acabará? Cremos na súa forza renovadora? Sabemos ser testemuñas do misterio de esperanza que levamos dentro de nós?

José Antonio Pagola
Traduciu: Xaquín Campo Freire

Red evangelizar unha boa noticia.
Estender a fe en Xesús Cristo.
Pase.


HOMILIA -IT

24 agosto 2014
XXI T. O. (A)
Mt 16, 13-20

CHE COSA DICIAMO NOI?

Ancora oggi Gesù rivolge a noi cristiani la stessa domanda che fece un giorno ai suoi discepoli: Ma voi, chi dite che io sia? Non ci interroga solo perché ci pronunciamo sulla sua misteriosa identità, ma anche perché rivediamo la nostra relazione con lui. Che possiamo rispondergli a partire dalle nostre comunità?
Conosciamo sempre meglio Gesù, o l’abbiamo “chiuso nei nostri vecchi noiosi schemi” di sempre? Siamo comunità vive, interessate a porre Gesù al centro della nostra vita e delle nostre attività, o viviamo istallati nella routine e nella mediocrità?
Amiamo Gesù con passione o è diventato per noi un personaggio usato che continuiamo a invocare mentre nel nostro cuore va crescendo l’indifferenza e l’oblio? Chi si avvicina alle nostre comunità può sentire la forza e l’attrattiva che ha per noi?
Ci sentiamo discepole e discepoli di Gesù? Stiamo imparando a vivere con il suo stile di vita nella società attuale, o ci lasciamo trascinare da qualsiasi richiamo più appetibile per i nostri interessi? Per noi è lo stesso vivere in qualsiasi modo, o abbiamo fatto della nostra comunità una scuola per imparare a vivere come Gesù?
Stiamo imparando a guardare la vita come la guardava Gesù? Guardiamo dalle nostre comunità ai bisognosi e agli esclusi con compassione e responsabilità, o ci chiudiamo nelle nostre celebrazioni, indifferenti alla sofferenza dei più sprovveduti e dimenticati: quelli che furono sempre i prediletti di Gesù?
Seguiamo Gesù collaborando con lui nel progetto umanizzatore del Padre, o continuiamo a pensare che la cosa più importante del cristianesimo è preoccuparci esclusivamente della nostra salvezza? Siamo convinti che il modo di seguire Gesù è vivere ogni giorno rendendo la vita più umana e più felice per tutti?
Viviamo la domenica cristiana celebrando la risurrezione di Gesù, o organizziamo il nostro fine settimana vuoto di ogni senso cristiano? Abbiamo imparato a trovare Gesù nel silenzio del cuore, o sentiamo che la nostra fede si va spegnendo affogata nel rumore e nel vuoto che c’è dentro di noi?
Crediamo in Gesù risorto che cammina con noi pieno di vita? Viviamo accogliendo nelle nostre comunità la pace che ha lasciato in eredità ai suoi seguaci? Crediamo che Gesù ci ama con un amore che non finirà mai? Crediamo nella sua forza rinnovatrice? Sappiamo essere testimoni del mistero di speranza che portiamo dentro di noi?

José Antonio Pagola

Rete di evangelizzazione BUONE NOTIZIE.
Propaga la fede in Gesù, il Cristo.
Diffondilo.

HOMILIA - FR

24 août 2014
21 Temps ordinaire  (A)
Matthieu  16, 13-20

QUE DISONS-NOUS?

Aujourd’hui aussi, Jésus nous adresse à nous, chrétiens, la même question  qu’il a posée à ses disciples : ‘’Et vous, que dites-vous ? Pour vous qui suis-je ? ‘’ Il ne nous questionne pas seulement afin que nous nous prononcions sur son identité mystérieuse, mais aussi pour que nous revoyions notre relation  avec lui. Quelle réponse pouvons-nous lui donner à partir de nos communautés ?
Connaissons-nous Jésus  de mieux en mieux ou ‘’l’avons-nous enfermé dans nos vieux schémas ennuyeux’’ de toujours ? Sommes-nous des communautés vivantes, intéressées  à mettre Jésus au cœur de notre vie et de nos activités, ou vivons-nous plutôt bloqués dans la routine et dans la médiocrité ?
Aimons-nous Jésus passionnément  ou est-il devenu pour nous un personnage  dépassé que nous continuons d’invoquer alors que l’indifférence et l’oubli gagnent du terrain dans notre cœur ? Ceux qui approchent nos communautés, peuvent-ils sentir la force et l’attrait que Jésus exerce sur  nous ?
Nous sentons-nous simplement disciples, et disciples de Jésus? Savons-nous adopter son style de vie  au sein de la société actuelle ou nous laissons-nous entraîner par n’importe quelle publicité plus désirable pour nos intérêts ? Cela ne nous fait-il rien de vivre n’importe comment ou avons-nous  fait de  notre communauté une école pour apprendre à vivre comme Jésus ?
Avons-nous appris à regarder la vie comme Jésus la regardait ? Avons-nous, à partir de nos communautés, un regard de compassion et de responsabilité à l’égard des nécessiteux et des exclus ? Ou nous enfermons-nous dans nos célébrations, indifférents face à la souffrance des démunis et oubliés, alors qu’ils ont toujours été les préférés de Jésus ?
Suivons-nous Jésus tout en collaborant avec lui au projet humanisant du Père, ou continuons-nous de penser que le plus important dans le christianisme c’est de nous soucier exclusivement de notre salut ?  Sommes-nous convaincus que la meilleure manière de suivre Jésus est de rendre, chaque jour, la vie plus humaine et plus heureuse pour tous ?
Vivons-nous le dimanche chrétien en célébrant la Résurrection de Jésus ou organisons-nous plutôt notre week-end vidé de tout sens chrétien ? Avons-nous appris à rencontrer Jésus dans le silence de notre cœur, ou sentons-nous que notre foi va en s’éteignant, étouffée par le bruit et par le vide qui nous habite ?
Croyons-nous en Jésus ressuscité qui marche avec nous, plein de vie? Accueillons-nous dans nos communautés la paix qu’il nous a léguée à nous, ses héritiers ?  Croyons-nous que Jésus nous aime d’un amour qui n’aura pas de fin ? Croyons-nous à sa force rénovatrice ? Savons-nous témoigner du mystère de l’espérance que nous portons dans notre cœur ?

José Antonio Pagola
Traducteur: Carlos Orduna, csv

Réseau d’évangélisation BONNES NOUVELLES.
Répands la foi en Jésus, le Christ.
Fais passer ce message !

HOMILIA - PT

24 de Agosto de 2014
21 Tempo ordinário (A)
Mateus 16, 13-20

QUE DIZEMOS NÓS

Também hoje nos dirige Jesus aos cristãos a mesma pregunta que fez um dia aos Seus discípulos: “E vós, quem dizeis que Eu sou?”. Não nos pregunta só para que nos pronunciemos sobre a Sua identidade misteriosa, mas também para que revejamos a nossa relação com Ele. Que Lhe podemos responder a partir das nossas comunidades?
Conhecemos cada vez melhor Jesus, ou temo-Lo “encerrado nos nossos velhos esquemas aborrecidos” de sempre? Somos comunidades vivas, interessadas em colocar Jesus no centro da nossa vida e das nossas atividades, ou vivemos presos na rotina e na mediocridade?
Amamos Jesus com paixão ou converteu-se para nós numa personagem gasta a quem continuamos a evocar enquanto no nosso coração vai crescendo a indiferença e o esquecimento? Quem se aproxima das nossas comunidades pode sentir a força e o atrativo que tem para nós?
Sentimo-nos discípulos e discípulas de Jesus? Estamos a aprender a viver com o Seu estilo de vida no meio da sociedade atual, ou deixamo-nos arrastrar por qualquer reclame mais apetecível para os nossos interesses? É igual viver de qualquer maneira, ou temos feito da nossa comunidade uma escola para aprender a viver como Jesus?
Estamos a aprender a olhar a vida como a olhava Jesus? Olhamos a partir das nossas comunidades para os necessitados e excluídos, com compaixão e responsabilidade, ou encerramo-nos nas nossas celebrações, indiferentes ao sofrimento dos mais desvalidos e esquecidos: os que foram sempre os prediletos de Jesus?
Seguimos Jesus colaborando com Ele no projeto humanizador do Pai, ou continuamos a pensar que o mais importante do cristianismo é preocupar-nos exclusivamente na nossa salvação? Estamos convencidos de que o modo de seguir Jesus é viver cada dia fazendo a vida mais humana e mais ditosa para todos?
Vivemos o domingo Cristão celebrando a ressurreição de Jesus, ou organizamos o nosso fim-de-semana vazio de todo o sentido cristão? Temos aprendido a encontrar Jesus no silêncio do coração, ou sentimos que a nossa fé se vai apagando afogada pelo ruído e o vazio que há dentro de nós?
Acreditamos em Jesus ressuscitado que caminha connosco cheio de vida? Vivemos acolhendo nas nossas comunidades, a paz que nos deixou em herança aos Seus seguidores? Acreditamos que Jesus nos ama com um amor que nunca acabará? Acreditamos na Sua força renovadora? Sabemos ser testemunhas do mistério de esperança que levamos dentro de nós?

José Antonio Pagola

Rede evangelizadora BUENAS NOTICIAS.
Difunde a fé em Jesus, o Cristo.
Passa-o.

HOMILIA - EN

Aug. 24, 2014
21st Sunday in Ordinary Time (A)
Matthew 16:13-20

WHAT DO WE SAY?

Even today Jesus directs the same question to Christians that he made one day to his disciples: “And you, who do you say I am?”  He doesn’t ask us just so that we make some statement about his mysterious identity, but also so that we reevaluate our relationship with him.  What answer can we give from our Christian communities?
Do we know Jesus better each day, or do we keep him “closed in by our old and worn-out categories” like always?  Are we living communities, interested in putting Jesus in the center of our lives and our activities, or are we stuck in routine and mediocrity?
Do we love Jesus passionately, or has he been converted for us into a used-up personality that we keep invoking, while indifference and forgetfulness keep growing in our hearts?  Can those who come to our communities feel the power and attraction that he has for us?
Don’t we feel that we are Jesus’ disciples?  Are we learning to live his way of life in the midst of today’s society, or are we letting ourselves be swayed by whatever is the slogan that most appeals to our whims?  Is it just the same to live however we want, or have we made our community into a school to learn to live as Jesus did?
Are we learning to look at life as Jesus sees it?  Do we look out from our communities upon the needy and marginalized with compassion and responsibility, or do we close ourselves into our celebrations, indifferent to the suffering of the most disabled and forgotten: those who were always the ones especially loved by Jesus?
Do we follow Jesus by working together with him in the Father’s humanizing project, or do we keep thinking that the most important part of being Christian is to worry only about our salvation?  Are we convinced that the way to follow Jesus is to live each day making life more human and more joy-filled for all?
Do we spend our Christian Sunday celebrating Jesus’ resurrection, or do we plan our weekend empty of any Christian meaning?  Have we learned to meet Jesus in the silence of the heart, or do we feel that our faith is sputtering, suffocated by the noise and the emptiness that is within us?
Do we believe in the Risen Jesus who walks with us, full of life?  Do we go about in our communities welcoming the peace that he left his followers as an inheritance?  Do we believe that Jesus loves us with a love that never ends?  Do we believe in his renewing power?  Do we know how to be witnesses of the mystery of hope that we carry within us?

José Antonio Pagola

Evangelization Network BUENAS NOTICIAS.
Spread faith in Jesus the Christ.
Pass it on.




Blog:               http://sopelakoeliza.blogspot.com

Para ver videos de las Conferencias de José Antonio Pagola
                        http://iglesiadesopelana3v.blogspot.com


No hay comentarios:

Publicar un comentario