El pasado 2 de octubre, José Antonio Pagola nos visitó en la Parroquia de San Pedro Apóstol de la Iglesia de Sopela, dándonos la conferencia:
"Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción".
Pulsando aquí podréis disfrutar de ella.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagola: EL recibido estafa Satisfacción la Resolución definitiva de la Congregación Romana Parr la Doctrina de la Fe sobre mi Libro, Jesús.Aproximación Histórica .
EU - JESUS KRISTO EZAGUTU
HOMILIA - ES
13-09-2015
24 Tiempo Ordinario – B
Marcos 8,27-35
RECONOCER
A JESÚS EL CRISTO
El episodio ocupa un lugar
central y decisivo en el relato de Marcos. Los discípulos llevan ya un tiempo
conviviendo con Jesús. Ha llegado el momento en que se han de pronunciar con
claridad. ¿A quién están siguiendo? ¿Qué es lo que descubren en Jesús? ¿Qué
captan en su vida, su mensaje y su proyecto?
Desde que se han unido a él,
viven interrogándose sobre su identidad. Lo que más les sorprende es la
autoridad con que habla, la fuerza con que cura a los enfermos y el amor con
que ofrece el perdón de Dios a los pecadores. ¿Quién es este hombre en quien
sienten tan presente y tan cercano a Dios como Amigo de la vida y del perdón?
Entre la gente que no ha
convivido con él se corren toda clase de rumores, pero a Jesús le interesa la
posición de sus discípulos: «Y vosotros, ¿quién decís que soy yo?». No basta
que entre ellos haya opiniones diferentes más o menos acertadas. Es fundamental
que los que se han comprometido con su causa, reconozcan el misterio que se
encierra en él. Si no es así, ¿quién mantendrá vivo su mensaje? ¿Qué será de su
proyecto del reino de Dios? ¿En qué terminará aquel grupo que está tratando de
poner en marcha?
Pero la cuestión es vital también
para sus discípulos. Les afecta radicalmente. No es posible seguir a Jesús de
manera inconsciente y ligera. Tienen que conocerlo cada vez con más hondura.
Pedro, recogiendo las experiencias que han vivido junto a él hasta ese momento,
le responde en nombre de todos: «Tú eres el Mesías».
La confesión de Pedro es todavía
limitada. Los discípulos no conocen aún la crucifixión de Jesús a manos de sus
adversarios. No pueden ni sospechar que será resucitado por el Padre como Hijo
amado. No conocen experiencias que les permitan captar todo lo que se encierra
en Jesús. Solo siguiéndolo de cerca, lo irán descubriendo con fe creciente.
Para los cristianos es vital
reconocer y confesar cada vez con más hondura el misterio de Jesús el Cristo.
Si ignora a Cristo, la Iglesia vive ignorándose a sí misma. Si no lo conoce, no
puede conocer lo más esencial y decisivo de su tarea y misión. Pero, para
conocer y confesar a Jesucristo, no basta llenar nuestra boca con títulos cristológicos
admirables. Es necesario seguirlo de cerca y colaborar con él día a día. Esta
es la principal tarea que hemos de promover en los grupos y comunidades
cristianas.
José Antonio Pagola
HOMILIA - EU
2015-09-13
Urteko 24. igandea
– B
Markos 8,27-35
JESUS KRISTO EZAGUTU
Gaurko
pasarte hau erdigunea da eta funtsezkoa Markosen kontakizunean. Ikasleek
denboralditxoa daramate jada Jesusekin bizitzen. Iritsia dute beren hautua argi
eta garbi egiteko ordua. Zeinen jarraitzaile dira? Zer da Jesusengan aurkitu
dutena? Zer atzeman dute haren bizitzan, haren mezuan, haren egitasmoan?
Harekin
ibiltzen hasi diren momentutik, galde eta galde ari dira Jesusen nortasunaz.
Hau da haren baitan sumatu duten gauzarik harrigarriena: hitz egitean nabari
zaion aginpidea, gaixoak sendatzeko duen ahala, bekatariei Jainkoaren barkazioa
eskaintzeko duen maitasuna. Nor da gizon hau, zeinengan hain presente eta hain
hurbil sumatzen baitute Jainkoa, biziaren eta barkazioaren Adiskide bezala?
Harekin
bizi izan ez den jendeagan mila zurrumurru dabil, baina bere ikasleen jarrera
zaio axola Jesusi: «Eta zuek, nor naizela diozue?» Ez da aski haien artean
iritzi desberdinak izatea, gutxi-asko zuzenak. Funtsezkoa da Jesusen arazoan
bat egin dutenek haren baitako misterioa ezagut dezaten. Horrela ez bada,
zeinek gordeko du bizirik haren mezua?, zer gertatuko zaio Jainkoaren erreinuaz
hark duen egitasmoari?, zer izango da hark abian jarri nahi duen talde hartaz?
Ikasleentzat
ere hil ala bizikoa da arazoa. Errotik doakie. Ezin jarraitu zaio Jesusi
oharkabean eta kaskarin. Gero eta sakonkiago ezagutu beharra dute. Une hori
arte bizi izan dituzten esperientziak bilduz, Pedrok erantzun dio guztien
izenean: «Mesias zara zu».
Mugatua
da, artean, Pedroren aitorpen hori. Ikasleek ez dute ezagutu, artean, Jesusek
bere etsaien eskuz jasango duen gurutzeko heriotza. Ezin izan dute burutik
pasatu ere Aitak Seme kutun bezala piztuko duela. Ez dute izan Jesusen baitan
den guztia atzematea emango dien esperientziarik. Hurbiletik hari jarraituz
bakarrik joango dira hura ezagutzen, gero eta fede handiagoz.
Kristauentzat
ere hil ala bizikoa da Jesusen, Kristoren, misterioa gero eta sakonago ezagutu
eta aitortzea. Elizak, Kristo ezagutzen ez badu, bere burua ere ez du
ezagutuko. Kristo ezagutzen ez badu, ezin ezagutuko du bere egitekoaren eta
bere eginkizunaren alderik funtsezkoena eta erabakitzaileena. Baina, Jesu
Kristo ezagutu eta aitortzeko, ez da aski gure ahoa titulu kristologiko
miresgarriez betetzea. Hari hurbiletik jarraitzea da beharrezkoa, eta haren
lankide izatea egunez egun. Horra kristau-taldeetan eta elkarteetan eragin
beharko genukeen zereginik nagusiena.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA - CA
13-09-2015
Diumenge 24 durant
l’any – B
Marc 8,27-35
RECONÈIXER JESÚS EL CRIST
L’episodi
ocupa un lloc central i decisiu en el relat de Marc. Els deixebles ja fa un
temps que conviuen amb Jesús. Ha arribat el moment en què s’han de pronunciar
amb claredat. A qui estan seguint? Què és el que descobreixen en Jesús? Què
capten en la seva vida, el seu missatge i el seu projecte?
Des
que s’han unit a ell, viuen interrogant-se sobre la seva identitat. El que més
els sorprèn és l’autoritat amb que parla, la força amb que guareix els malalts
i l’amor amb que ofereix el perdó de Déu als pecadors. Qui és aquest home en el
que hi senten tan present i tan proper Déu com Amic de la vida i del perdó?
Entre
la gent que no ha conviscut amb ell corren tota mena de rumors, però a Jesús li
interessa la posició dels seus deixebles: «I vosaltres, qui dieu que sóc?». No
n’hi ha prou que entre ells hi hagi opinions diferents més o menys encertades.
És fonamental que els que s’han compromès amb la seva causa, reconeguin el
misteri que es clou en ell. Si no és així, qui mantindrà viu el seu missatge?
Què serà del seu projecte del regne de Déu? En què acabarà aquell grup que està
intentant de posar en marxa?
Però
la qüestió és vital també per als seus deixebles. Els afecta radicalment. No és
possible seguir Jesús de manera inconscient i lleugera. L’han de conèixer cada
vegada amb més profunditat. Pere, recollint les experiències que han viscut al
seu costat fins a aquest moment, li respon en nom de tots: «Tu ets el Messies».
La
confessió de Pere és encara limitada. Els deixebles no coneixen encara la
crucifixió de Jesús a mans dels seus adversaris. No poden ni sospitar que serà
ressuscitat pel Pare com a Fill estimat. No coneixen experiències que els
permetin copsar tot el que representa Jesús. Només seguint-lo de prop, l’aniran
descobrint amb fe creixent.
Per
als cristians és vital reconèixer i confessar cada vegada amb més profunditat
el misteri de Jesús el Crist. Si ignora Crist, l’Església viu ignorant-se a si
mateixa. Si no el coneix, no pot conèixer el més essencial i decisiu de la seva
tasca i missió. Però, per conèixer i confessar Jesucrist, no n’hi ha prou
d’omplir la nostra boca amb títols cristològics admirables. Cal seguir-lo de
prop i col·laborar amb ell dia a dia. Aquesta és la principal tasca que hem de
promoure en els grups i comunitats cristianes.
José Antonio Pagola
Traductor: Francesc Bragulat
HOMILIA - GL
13-09-2015
24 Tempo Ordinario
– B
Marcos 8,27-35
RECOÑECERMOS A XESÚS O CRISTO
O
episodio ocupa un lugar central e decisivo no relato de Marcos. Os discípulos
levan xa un tempo convivindo con Xesús. chegou o momento no que se han
pronunciaren con claridade. A quen están a seguir? Que é o que descobren en
Xesús? Que captan na súa vida, na súa mensaxe e no seu proxecto?
Desde que se uniron a el, viven
interrogándose sobre da súa identidade. O que
máis lles sorprende é a autoridade con que fala, a forza con que cura aos
enfermos e o amor con que ofrece o perdón de Deus aos pecadores. Quen é este
home en quen senten tan presente e tan próximo a Deus como Amigo da vida e do
perdón?
Por entre a xente que non
conviviu con el corren toda clase de rumores, pero a Xesús interésalle a
posición dos seus discípulos: «E vós, quen dicides que son eu?». Non chega con que entre eles haxa opinións diferentes
máis ou menos acertadas. É fundamental que os que se comprometeron coa súa
causa, recoñezan o misterio que se encerra nel. Se non é así, quen manterá viva
a súa mensaxe? Que será do seu proxecto do reino de Deus? En que
acabará aquel grupo que está tratando de poñer en marcha?
Pero
a cuestión é vital tamén para os seus discípulos. Aféctalles radicalmente. Non
é posíbel seguir a Xesús de xeito inconsciente e lixeira. Teñen que
coñecelo cada vez con máis fondura. Pedro, recollendo as experiencias que
viviron xunto del ata ese momento, respóndelle en nome de todos: «Ti es o
Mesías».
A
confesión de Pedro é aínda limitada. Os discípulos non coñecen aínda a
crucifixión de Xesús a mans dos seus adversarios. Nin poden sospeitaren que
será resucitado polo Pai como Fillo amado. Non coñecen experiencias que lles
permitan captaren todo o que se encerra en Xesús. Só seguíndoo de pertiño, o
irán descubrindo con fe crecente.
Para
os cristiáns é vital recoñecermos e confesarmos cada vez con máis fondura o
misterio de Xesús o Cristo. Se ignora a Cristo, a Igrexa vive ignorándose a si
mesma. Se non o coñece, non pode coñecer o máis esencial e decisivo da súa
tarefa e misión. Pero, para coñecer e confesar a Xesús Cristo, non basta encher
a nosa boca con títulos cristolóxicos admirábeis. É
necesario seguilo de cerca e colaborarmos con el día a día. Esta é a principal tarefa que temos de promover nos
grupos e comunidades cristiás.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
HOMILIA -IT
13-09-2015
24 Tempo Ordinario
– B
Marco 8,27-35
RICONOSCERE GESÙ IL CRISTO
L’episodio
occupa un posto centrale e decisivo nel racconto di Marco. I discepoli già da
un po’ di tempo convivono con Gesù. È arrivato il momento che devono
pronunciarsi con chiarezza. Chi stanno seguendo? Cos’è che scoprono in Gesù?
Cosa colgono nella sua vita, nel suo messaggio e nel suo progetto?
Da
quando si sono uniti a lui, vivono interrogandosi sulla sua identità. Quel che
più li sorprende è l’autorità con la quale parla, la forza con la quale
guarisce gli infermi e l’amore con cui offre il perdono di Dio ai peccatori.
Chi è quest’uomo in cui sentono tanto presente e tanto vicino Dio come Amico
della vita e del perdono?
Tra
la gente che non ha vissuto con lui corre ogni genere di voci, ma a Gesù
interessa la posizione dei suoi discepoli: «Ma voi, chi dite che io sia?». Non
basta che tra di loro ci siano opinioni diverse più o meno accertate. È
fondamentale che quelli che si sono impegnati nella sua causa, riconoscano il
mistero racchiuso in lui. Se non è così, chi manterrà vivo il suo messaggio?
Che sarà del suo progetto del Regno di Dio? Come finirà quel gruppo che sta
cercando di mettere in marcia?
Ma la
questione è vitale anche per i suoi discepoli. Li riguarda radicalmente. Non è
possibile seguire Gesù in maniera incosciente e leggera. Devono conoscerlo con
sempre maggiore profondità. Pietro, raccogliendo le esperienze che hanno
vissuto insieme a lui fino a questo momento, gli risponde a nome di tutti: «Tu
sei il Cristo».
La
confessione di Pietro è ancora limitata. I discepoli non conoscono ancora la
crocifissione di Gesù per mano dei suoi avversari. Non possono nemmeno
sospettare che sarà risuscitato dal Padre come Figlio amato. Non conoscono
esperienze che permettano loro di cogliere tutto quello che si racchiude in
Gesù. Solo seguendolo da vicino lo andranno scoprendo con fede crescente.
Per i
cristiani è vitale riconoscere e confessare con sempre più grande profondità il
mistero di Gesù il Cristo. Se ignora Cristo, la Chiesa vive ignorando se
stessa. Se non lo conosce, non può conoscere ciò che è più essenziale e
decisivo del suo compito e della sua missione. Ma per conoscere e confessare
Gesù Cristo, non basta riempire la nostra bocca di mirabili titoli
cristologici. È necessario seguirlo da vicino e collaborare con lui giorno per
giorno. Questo è il compito principale che dobbiamo promuovere nei gruppi e
nelle comunità cristiane.
José Antonio Pagola
Traduzzione: Mercedes Cerezo
HOMILIA - FR
13-09-2015
24 Temps Ordinaire
– B
Marc 8,27-35
RECONNAÎTRE JÉSUS LE CHRIST
L’épisode
occupe un lieu central et décisif dans le récit de Marc. Cela fait déjà un bon
moment que les disciples vivent avec Jésus. Le temps de se prononcer clairement
est arrivé. Qui suivent-ils? Que découvrent-ils chez Jésus? Que saisissent-ils
de sa vie, de son message, de son projet?
Depuis
qu’ils ont adhéré à Jésus, ils s’interrogent continuellement sur son identité.
Ce qui les surprend le plus c’est l’autorité avec laquelle il parle, la force
avec laquelle il guérit les malades et l’amour avec lequel il offre aux
pécheurs le pardon de Dieu. Qui est cet homme chez qui l’on ressent, si présent
et si proche, ce Dieu, Ami de la vie et du pardon?
Parmi
les gens qui n’ont pas vécu avec lui, toute sorte de rumeurs ont cours. Mais
Jésus est intéressé par la position de ses disciples: «Et vous, que dites-vous,
pour vous qui suis-je?» Il ne suffit pas qu’il y ait chez eux des opinions
diverses, plus ou moins exactes. L’essentiel c’est que ceux qui se sont engagés
avec sa cause reconnaissent le mystère enfermé en lui. S’il n’est pas ainsi,
qui maintiendra vivant son message? Qu’arrivera-t-il de son projet du royaume
de Dieu? Qu’adviendra-t-il du groupe qu’il essaie de mettre en route?
Mais
la question vitale s’adresse aussi à ses disciples. Elle les touche
radicalement. On ne peut pas suivre Jésus inconsciemment ou à la légère. Ils
doivent le connaître de plus en plus profondément. Pierre, rassemblant les
expériences vécues jusqu’à ce moment auprès de lui, lui répond au nom de tous: «Tu
es le Messie».
La
confession de Pierre est encore limitée. Les disciples ne connaissent pas
encore la crucifixion de Jésus aux mains de ses adversaires. Ils ne peuvent
même pas soupçonner qu’il sera ressuscité par le Père en tant que Fils aimé.
Ils n’ont pas vécu des expériences leur permettant de saisir tout ce qui est
caché en Jésus. Ce n’est qu’en le suivant de près, qu’ils pourront le découvrir
avec une foi croissante.
Il
est vital pour les chrétiens de reconnaître et de confesser avec de plus en plus
de profondeur, le mystère de Jésus le Christ. Si elle ignore le Christ,
l’Eglise vit en s’ignorant elle-même. Si elle ne le connaît pas, elle ne peut
pas connaître le plus essentiel et décisif de sa tâche et de sa mission. Mais
pour connaître et pour confesser Jésus-Christ, il ne suffit pas de remplir
notre bouche d’admirables titres christologiques. Il faut le suivre de près et
collaborer avec lui au jour le jour. C’est-là la première tâche à promouvoir
dans nos groupes et dans nos communautés chrétiennes.
José Antonio Pagola
Traducteur: Carlos Orduna
HOMILIA - PT
13-09-2015
24 Tempo Ordinário
– B
Marcos 8,27-35
RECONHECER A JESUS O CRISTO
O
episódio ocupa um lugar central e decisivo no relato de Marcos. Os discípulos
levam já algum tempo convivendo com Jesus. Chegou o momento em que se têm de
pronunciar com claridade. A quem estão seguindo? Que é que descobrem em Jesus?
Que captam nas suas vidas, a Sua mensagem e o Seu projecto?
Desde
que se uniram a Ele, vivem interrogando-se sobre a Sua identidade. O que mais
os surpreende é a autoridade com que Lhes fala, a força com que cura os doentes
e o amor com que oferece o perdão de Deus aos pecadores. Quem é este homem em
quem sentem tão presente e tão próximo a Deus como Amigo da vida e do perdão?
Entre
as pessoas que não conviveram com Ele corre variados rumores, mas a Jesus
interessa-lhe a posição dos Seus discípulos: «E vós, quem dizeis que Eu sou?».
Não basta que entre eles haja opiniões diferentes mais ou menos acertadas. É
fundamental que os que se comprometeram com a Sua causa, reconheçam o mistério
que se encerra Nele. Si não é assim, quem manterá vivo a Sua mensagem? Que será
do Seu projeto de reino de Deus? Em que terminará aquele grupo que está
tratando de pôr em marcha?
Mas a
questão é vital também para os Seus discípulos. Afeta-os radicalmente. Não é
possível seguir Jesus de forma inconsciente e ligeira. Têm de o conhecer cada
vez com mais profundidades. Pedro, recolhendo as experiências que viveram junto
a Ele até esse momento, responde-Lhe em nome de todos: «Tu és o Messias».
A
confissão de Pedro é todavia limitada. Os discípulos não conhecem ainda a
crucificação de Jesus às mãos dos Seus adversários. Não podem nem suspeitar que
será ressuscitado pelo Pai como Filho amado. Não conhecem experiências que lhes
permitam captar tudo o que se encerra em Jesus. Só seguindo de perto, o irão
descobrindo com fé crescente.
Para
os cristãos é vital reconhecer e confessar cada vez com mais profundidade o
mistério de Jesus o Cristo. Se se ignora a Cristo, a Igreja vive ignorando-se a
si mesma. Si não O conhece, não pode conhecer o mais essencial e decisivo da
Sua tarefa e missão. Mas, para conhecer e confessar a Jesus Cristo, não basta
encher a nossa boca com títulos cristianológicos admiráveis. É necessário
segui-lo de perto e colaborar com Ele dia a dia. Esta é a principal tarefa que
temos de promover nos grupos e comunidades cristãs.
José Antonio Pagola
Tradutor: Antonio Manuel Álvarez Perez
HOMILIA - EN
09-13-2015
24th Sunday in Ordinary Time – B
Mark 8,27-35
RECOGNIZING JESUS THE CHRIST
This episode holds a central and decisive place in
Mark’s account. The disciples have spent some time now with Jesus. The time has
come to declare clearly: Who are they following? What is it that they find in
Jesus? What do they grasp of his life, his message and his project?
Ever since they’ve joined him, they go about
questioning his identity. What surprises them most is the authority with which
he speaks, the power with which he heals the sick, and the love with which he
offers God’s forgiveness to sinners. Who is this man in whom they feel God so
present and so close as a Friend of life and of forgiveness?
Among the people who haven’t been walking with him,
there are all kinds of rumors; but Jesus is more interested in his disciples’
position: «But you, who do you say I am?». It’s not enough that among them are
various opinions, some more and some less certain. What’s fundamental is that
they who have committed themselves to his cause recognize the mystery he
enfolds. If they don’t, who will keep his message alive? What will happen to
his project of God’s Reign? Where will that group that he’s trying to get
going, end up?
But the question is also vital for his disciples. It
radically affects them. It’s not possible to follow Jesus in an unconscious and
casual manner. They have to know him all the more deeply. Peter, recalling the
experiences that they have shared with him up to this point, answers in the
name of all of them: «You are the Christ».
Peter’s confession is still limited. The disciples
don’t yet know about Jesus’ crucifixion at the hands of his enemies. They can’t
even suspect that he’ll be raised up by the Father as the Beloved Son. They
don’t have any experience that lets them grasp all that is enfolded in Jesus.
They just follow him closely, gradually discovering this with growing faith.
For Christians it’s vital that they recognize and
confess all the more deeply the mystery of Jesus the Christ. If the Church
ignores Christ, she goes about ignoring her own self. If she doesn’t know him,
she can’t know what’s most essential and decisive about her work and mission.
But in order to know and confess Jesus the Christ, it’s not enough to fill our
mouths with wonderful Christological titles. It’s necessary to follow him
closely and work with him day by day. This is the principal task we must
advocate in our groups and Christian communities.
José Antonio Pagola
Translator: Fr. Jay VonHandorf
Para
ver videos de las Conferencias de José Antonio Pagola
No hay comentarios:
Publicar un comentario