lunes, 23 de noviembre de 2015

11/29/2015 - 1st Sunday of Advent (C)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
El pasado 2 de octubre, José Antonio Pagola nos visitó en la Parroquia de San Pedro Apóstol de la Iglesia de Sopela, dándonos la conferencia:
"Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción". 
Pulsando aquí podréis disfrutar de ella.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagola:  EL recibido estafa Satisfacción la  Resolución definitiva de la Congregación Romana Parr la Doctrina de la Fe  sobre mi Libro,  Jesús.Aproximación Histórica .

Pulsando en la lista de los títulos de las homilías en diferentes idiomas podemos leer más homilías de años anteriores.
-------------------------------------------------- ----------------------------------------------


HOMILIA - ES

29-11-2015
1 Adviento – C
Lucas 21,25-28.34-36

ESTAD SIEMPRE DESPIERTOS

Los discursos apocalípticos recogidos en los evangelios reflejan los miedos y la incertidumbre de aquellas primeras comunidades cristianas, frágiles y vulnerables, que vivían en medio del vasto Imperio romano, entre conflictos y persecuciones, con un futuro incierto, sin saber cuándo llegaría Jesús, su amado Señor.
También las exhortaciones de esos discursos representan, en buena parte, las exhortaciones que se hacían unos a otros, aquellos cristianos, recordando el mensaje de Jesús. Esa llamada a vivir despiertos cuidando la oración y la confianza es un rasgo original y característico de su Evangelio y de su oración.
Por eso, las palabras que escuchamos hoy, después de muchos siglos, no están dirigidas a otros destinatarios. Son llamadas que hemos de escuchar los que vivimos ahora en la Iglesia de Jesús, en medio de las dificultades e incertidumbres de estos tiempos.
La Iglesia actual marcha a veces como una anciana «encorvada» por el peso de los siglos, las luchas y trabajos del pasado. «Con la cabeza baja», consciente de sus errores y pecados, sin poder mostrar con orgullo la gloria y el poder de otros tiempos.
Es el momento de escuchar la llamada que Jesús nos hace a todos.
«Levantaos», animaos unos a otros. «Alzad la cabeza» con confianza. No miréis al futuro solo desde vuestros cálculos y previsiones. «Se acerca vuestra liberación». Un día ya no viviréis encorvados, oprimidos ni tentados por el desaliento. Jesucristo es vuestro Liberador.
Pero hay maneras de vivir que impiden a muchos caminar con la cabeza levantada confiando en esa liberación definitiva. Por eso, «tened cuidado de que no se os embote la mente». No os acostumbréis a vivir con un corazón insensible y endurecido, buscando llenar vuestra vida de bienestar y placer, de espaldas al Padre del Cielo y a sus hijos que sufren en la tierra. Ese estilo de vida os hará cada vez menos humanos.
«Estad siempre despiertos». Despertad la fe en vuestras comunidades. Estad más atentos a mi Evangelio. Cuidad mejor mi presencia en medio de vosotros. No seáis comunidades dormidas. Vivid «pidiendo fuerza». ¿Cómo seguiremos los pasos de Jesús si el Padre no nos sostiene? ¿Cómo podremos «mantenernos en pie ante el Hijo del Hombre»?

José Antonio Pagola

HOMILIA - EU

2015-11-29
Abendualdiko 1. igandea – C
Lukas 21,25-28.34-36

EGON BETI ERNE

Ebanjelioetan datozen hitzaldi apokaliptikoek lehen kristau-elkarte haien beldurra eta ziurtasunik eza islatzen dituzte; Erromatar Inperio handi haren barruan, gatazka eta pertsekuzio artean, etorkizuna dilindan zutela, beren Jaun maitea, Jesus, noiz iritsiko zen ez zekitela ahul eta zaurigarri bizi ziren.
Hitzaldi horietako erreguak ere kristau haiek elkarri egin ohi zizkieten erreguen oihartzun dira, batak besteari Jesusen mezua gogoraraziz bizi baitziren. Erne bizitzeko dei hori ere, otoitza eta konfiantza zainduz, Jesusen Ebanjelioaren eta haren otoitzaren jatorrizko ezaugarri berezia da.
Horregatik, gaur egun entzungo ditugun hitz hauek, mende askoren ondoren, ez doaz gu beste hartzaile batzuengana. Jesusen Elizan bizi garenoi doazkigu, gaur egungo zailtasunen eta ziurtasun-ezaren baitan bizi garenoi.
Mendeen zamagatik, iraganeko borroken eta lanaren eraginez makur-makur doan adin handiko emakumearen antzera dabil egungo Eliza, tarteka. «Buru makur», bere erroreak eta bekatuak gogoan, beste alde batzuetako aintza eta ahala harrokeriaz erakutsi ezinik.
Horiek horrela, Jesusek guztioi dagigun deia entzuteko garaia da.
«Jaiki zaitezte», bihotz eman elkarri. «Goratu burua» konfiantzaz. Ez jarri geroari begira zeuen kalkuluen eta aurreikuspenen prismatikoz bakarrik. «Hurbil da zuen askatasuna». Egun batean ez zarete biziko makur-makur eginik, zapaldurik, etsipenak tentaturik. Jesu Kristo da zuen askatzailea.
Baina badira bizimoduak, burua zut ibiltzea galarazten dutenak, behin betiko askapen horretan konfiantza bizi ezinik. Horregatik, «izan ardura burua sorgortu ez dakizuen». Ez zaitezte ohitu bizitzera burua sentiberatasunik gabe eta gogor duzuela, ez ibili zeuen bizitza ongizateaz eta plazerez nola beteko bila, zeruko Aitari eta lurrean sufritzen ari diren haren seme-alabei gibela emanez. Bizimolde horrek gero eta kaxkarrago egingo zaituzte gizatasunean.
 «Egon beti erne». Esnarazi fedea zeuen elkarteetan. Izan adiago Ebanjelioari. Zaindu hobeto Jesusen presentzia zeuen artean. Ez izan loak hartuak dituen elkarte. Bizi zaitezte «indarra eskatuz». Izan ere, nolatan izan Jesusen jarraitzaile baldin Aitak eusten ez badigu? Nolatan «bizi zutik Gizonaren Semearen aurrean»?

José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain

HOMILIA - CA

29-11-2015
Diumenge 1 d’Advent – C
Lluc 21,25-28.34-36

VETLLEU EN TOT MOMENT

Els discursos apocalíptics recollits en els evangelis reflecteixen les pors i la incertesa d’aquelles primeres comunitats cristianes, fràgils i vulnerables, que vivien enmig del vast Imperi romà, entre conflictes i persecucions, amb un futur incert, sense saber quan arribaria Jesús, el seu estimat Senyor.
També les exhortacions d’aquests discursos representen, en bona part, les exhortacions que es feien els uns als altres aquells cristians recordant el missatge de Jesús. Aquesta crida a viure desperts tenint cura de la pregària i la confiança són un tret original i característic del seu Evangeli i de la seva pregària.
Per això, les paraules que escoltem avui, després de molts segles, no s’adrecen a altres destinataris. Són crides que hem d’escoltar els que vivim ara a l’Església de Jesús enmig de les dificultats i les incerteses d’aquests temps.
L’Església actual marxa de vegades com una dona gran «encorbada» pel pes dels segles, les lluites i treballs del passat. «Amb el cap cot», conscient dels seus errors i pecats, sense poder mostrar amb orgull la glòria i el poder d’altres temps.
És el moment d’escoltar la crida que Jesús ens fa a tots.
«Redreceu-vos», animeu-vos els uns als altres. «Alceu el cap» amb confiança. No mireu el futur només des dels vostres càlculs i previsions. «El vostre alliberament s’acosta». Un dia ja no viureu encorbats, oprimits ni temptats pel desànim. Jesucrist és el vostre Alliberador.
Hi ha, però, maneres de viure que impedeixen a molts caminar amb el cap alt confiant en aquest alliberament definitiu. Per això, «estigueu alerta que no s’afeixugui el vostre cor». No us acostumeu a viure amb un cor insensible i endurit, buscant omplir la vostra vida de benestar i de plaer, d’esquena al Pare del Cel i als seus fills que pateixen a la terra. Aquest estil de vida us farà cada vegada menys humans.
«Vetlleu en tot moment». Desperteu la fe en les vostres comunitats. Estigueu més atents al meu Evangeli. Cuideu millor la meva presència enmig vostre. No sigueu comunitats adormides. Viviu «demanant força». Com seguirem els passos de Jesús si el Pare no ens sosté? Com podrem «presentar-nos sense temor davant el Fill de l’home»?

José Antonio Pagola
Traductor: Francesc Bragulat

HOMILIA - GL

29-11-2015
1 Advento – C
Lucas 21,25-28.34-36

ESTADE SEMPRE ESPERTOS

Os discursos apocalípticos recollidos nos evanxeos reflicten os medos e a incerteza daquelas primeiras comunidades cristiás, fráxiles e vulnerábeis, que vivían no medio do vasto Imperio romano, entre conflitos e persecucións, cun futuro incerto, sen saberen cando chegaría Xesús, o seu amado Señor.
Tamén as exhortacións deses discursos representan, en boa parte, as exhortacións que se facían uns a outros aqueles cristiáns recordando a mensaxe de Xesús. Esa chamada a viviren espertos coidando a oración e a confianza son un trazo orixinal e característico do seu Evanxeo e da súa oración.
Por iso, as palabras que escoitamos hoxe, logo de moitos séculos, non están dirixidas a outros destinatarios. Son chamadas que temos de escoitar os que vivimos agora na Igrexa de Xesús no medio das dificultades e incertezas destes tempos.
A Igrexa actual marcha ás veces coma unha anciá «encorvada» polo peso dos séculos, as loitas e traballos do pasado. «Coa cabeza baixa», consciente dos seus erros e pecados, sen poder mostrar con orgullo a gloria e o poder doutros tempos.
É o momento de escoitarmos a chamada que Xesús nos fai a todos.
«Levantádevos», animádevos uns a outros. «Alzade a cabeza» con confianza. Non miredes ao futuro só desde os vosos cálculos e previsións. «Achégase a vosa liberación». Un día xa non viviredes encurvados, oprimidos nin tentados polo desalento. Xesús Cristo é o voso Liberador.
Pero hai xeitos de vivir que impiden a moitos camiñaren coa cabeza levantada confiando nesa liberación definitiva. Por iso, «tende coidado de que non se vos embote a mente». Non vos afagades a vivirdes cun corazón insensíbel e endurecido, buscando encherdes a vosa vida de benestar e pracer, de costas ao Pai do Ceo e aos seus fillos que sofren na terra. Ese estilo de vida faravos cada vez menos humanos.
«Estade sempre espertos». Espertade a fe nas vosas comunidades. Estade máis atentos ao meu Evanxeo. Coidade mellor a miña presenza no medio de vós. Non sexades comunidades durmidas. Vivide «pedindo forza». Como seguiremos os pasos de Xesús se o Pai non nos sostén? Como poderemos «mantérmonos en pé ante o Fillo do Home»?

José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire

HOMILIA -IT

29-11-2015
1 Avvento – C
Luca 21,25-28.34-36

VEGLIATE SEMPRE

I discorsi apocalittici raccolti negli Evangeli riflettono le paure e l’incertezza di quelle prime comunità cristiane, fragili e vulnerabili, che vivevano nel vasto Impero romano, tra conflitti e persecuzioni, con un futuro incerto, senza sapere quando sarebbe arrivato Gesù, il loro amato Signore.
Anche le esortazioni di questi discorsi rappresentano, in buona parte, le esortazioni che si facevano gli uni gli altri quei cristiani, ricordando il messaggio di Gesù. Quell’appello a vegliare, curando la preghiera e la fiducia, sono un tratto originale e caratteristico del suo Evangelo e della sua preghiera.
Per questo, le parole che ascoltiamo oggi, dopo molti secoli, non sono dirette ad altri destinatari. Sono appelli che dobbiamo ascoltare noi che viviamo ora nella Chiesa di Gesù in mezzo alle difficoltà e incertezze di questi tempi.
La Chiesa attuale cammina a volte come un’anziana «curva» per il peso dei secoli, le lotte e le fatiche del passato. «A testa bassa», cosciente dei suoi errori e peccati, senza poter mostrare con orgoglio la gloria e il potere di altri tempi.
È il momento di ascoltare l’appello che Gesù fa a tutti noi.
«Risollevatevi», incoraggiatevi gli uni gli altri. «Alzate il capo» con fiducia. Non guardate al futuro solo a partire dai vostri calcoli e previsioni. «La vostra liberazione è vicina». Un giorno non vivrete più curvi, oppressi né tentati dallo scoraggiamento. Gesù Cristo è il vostro Liberatore.
Ma ci sono modi di vivere che impediscono a molti di camminare a testa alta confidando in questa definitiva liberazione. Per questo, «state attenti a voi stessi, che i vostri cuori non si appesantiscano». Non vi abituate a vivere con un cuore insensibile e indurito, cercando di riempire la vita di benessere e piacere, di schiena al Padre del Cielo e ai suoi figli che soffrono sulla terra. Questo stile di vita vi farà sempre meno umani.
«Vegliate sempre». Risvegliate la fede nelle vostre comunità. Siate più attenti al mio Evangelo. Curate meglio la mia presenza in mezzo a voi. Non siate comunità addormentate. Vivete «chiedendo forza». Come seguiremo i passi di Gesù se il Padre non ci sostiene? Come potremo «comparire davanti al Figlio dell’uomo»?

José Antonio Pagola
Traduzzione: Mercedes Cerezo

HOMILIA - FR

29-11-2015
1 Avent – C
Luc 21,25-28.34-36

RESTEZ TOUJOURS ÉVEILLÉS

Les discours apocalyptiques recueillis dans les évangiles reflètent les peurs et l’incertitude des premières communautés chrétiennes, fragiles et vulnérables, qui vivaient au coeur du vaste Empire romain, au milieu de conflits et de persécutions, dans l’incertitude de l’avenir et sans savoir quand Jésus, leur Seigneur bien-aimé, allait arriver.
Les exhortations contenues dans ces discours représentent en bonne partie les exhortations que ces chrétiens-là se faisaient mutuellement pour rappeler le message de Jésus. Cet appel à rester éveillés dans la prière vigilante et dans la confiance constitue un trait caractéristique et original de son Evangile et de sa prière.
C’est pourquoi, les paroles que nous écoutons aujourd’hui, depuis des siècles, ne s’adressent pas à d’autres destinataires. Ce sont des appels que nous avons à écouter nous, qui vivons actuellement dans l’Eglise de Jésus au milieu des difficultés et des incertitudes de notre temps.
L’Eglise actuelle chemine parfois comme une vieille «courbée» par le poids des siècles, par les luttes et les travaux du passé. La tête baissée, consciente de ses erreurs et de ses péchés, sans pouvoir montrer fièrement la gloire et le pouvoir des temps passés.
C’est le moment d’écouter l’appel que Jésus nous lance à tous.
«Levez-vous», encouragez-vous mutuellement. «Relevez la tête» avec confiance. Ne regardez pas l’avenir seulement à partir de vos calculs et de vos prévisions. «Votre libération approche». Un jour arrivera où vous ne vivrez plus «courbés», opprimés ou tentés par le découragement. Jésus Christ est votre Libérateur.
Mais il existe des façons de vivre qui empêchent beaucoup de monde de cheminer la tête haute, en faisant confiance à cette libération définitive. C’est pourquoi, «faites attention à ce que votre coeur ne s’alourdisse dans la débauche». Ne vous habituez pas à vivre avec un cœur insensible et endurci, en cherchant à remplir votre vie de bien-être et de plaisir et en tournant le dos au Père du Ciel et à ses fils qui souffrent sur la terre. Ce style de vie vous rendra de plus en plus inhumains.
«Restez toujours éveillés». Eveillez la foi de vos communautés. Soyez plus attentifs à mon Evangile. Faites davantage attention à ma présence au milieu de vous. Ne soyez pas des communautés endormies. Vivez «en demandant la force». Comment pourrons-nous suivre les pas de Jésus si le Père ne nous soutient pas? Comment pourrons-nous «paraître debout devant le Fils de l’homme»?

José Antonio Pagola
Traducteur: Carlos Orduna

HOMILIA - PT

29-11-2015
1 Advento – C
Lucas 21,25-28.34-36

ESTEJAM SEMPRE DESPERTOS

Os discursos apocalípticos recolhidos nos evangelhos refletem os medos e a incerteza daquelas primeiras comunidades cristãs, frágeis e vulneráveis, que viviam no meio do vasto Império romano, entre conflitos e perseguições, com um futuro incerto, sem saber quando chegaria Jesus, o Seu amado Senhor.
Também as exortações desses discursos representam, em boa parte, as exortações que faziam uns aos outros aqueles cristãos recordando a mensagem de Jesus. Essa chamada a viver despertos cuidando da oração e da confiança são um traço original e característico do Seu Evangelho e da Sua oração.
Por isso, as palavras que escutamos hoje, depois de muitos séculos, não estão dirigidas a outros destinatários. São chamadas que temos de escutar os que vivemos agora na Igreja de Jesus no meio das dificuldades e incertezas destes tempos.
A Igreja atual marcha por vezes como uma anciã «curvada» pelo peso dos séculos, as lutas e trabalhos do passado. «Com a cabeça baixa», consciente dos seus erros e pecados, sem poder mostrar com orgulho a glória e o poder de outros tempos.
Este é o momento de escutar a chamada que Jesus nos faz a todos.
«Levantai-vos», animai-vos uns aos outros. «Erguei a cabeça» com confiança. Não olheis o futuro apenas a partir dos vossos cálculos e previsões. «Aproxima-se a vossa libertação». Um dia já não vivereis encurvados, oprimidos nem tentados pelo desalento. Jesus Cristo é o vosso Libertador.
Mas há formas de viver que impedem a muitos caminhar com a cabeça levantada confiando nessa libertação definitiva. Por isso, «tende cuidado de que não se entorpeça a mente». Não vos acostumeis a viver com um coração insensível e endurecido, procurando levar a vossa vida de bem-estar e prazer, de costas ao Pai do Céu e aos Seus filhos que sofrem na terra. Esse estilo de vida vos fará cada vez menos humanos.
«Estai sempre despertos». Despertai a fé nas vossas comunidades. Estai mais atentos ao Meu Evangelho. Cuidai melhor da Minha presença no meio de vos. Não sejais comunidades adormecidas. Vivei «pedindo força». Como seguiremos os passos de Jesus se o Pai não nos sustem? Como poderemos «manter-nos em pé ante o Filho do Homem»?

José Antonio Pagola
Tradutor: Antonio Manuel Álvarez Perez

HOMILIA - EN

11-29-2015
1 Advent – C
Luke 21,25-28,34-36

STAY AWAKE

The apocalyptic discourses gathered by the Gospel writers reflect the fears and the uncertainty of the early Christian communities: fragile and vulnerable, living in the midst of the vast Roman Empire, in conflicts and persecutions, with an uncertain future, without knowing when Jesus, their beloved Lord, would come.
In addition, the encouragements of those discourses represent for the most part the encouragements that those Christians gave to one another, remembering Jesus’ message. That call to stay awake, taking care to pray and to trust, is an original characteristic of his Gospel and of his prayer.
That’s why the words we hear today, even after so many centuries, aren’t meant for anyone else but us. They’re calls that we need to listen to, we who live now in Jesus’ Church in the midst of the difficulties and uncertainties of today.
Our Church today marches at times like a senior citizen, «bent over» by the weight of the centuries, by the struggles and the labors of the past. «With her face cast down», conscious of her errors and sins, without being able to proudly show the glory and the power of times past.
This is the time to listen to the call that Jesus is making to all of us.
«Rise up», encourage one another. «Lift up your head» with confidence. Don’t look at the future just from your calculations and plans. «Your liberation is near at hand». One day you won’t stay bent over, oppressed or tested by discouragement. Jesus is your Liberator.
But there are ways of living that keep many from walking with their heads raised, trusting in that definitive liberation. That’s why we need to «take care not to be deceived». We don’t need to get used to living with cold and hardened hearts, seeking only to fill our lives with well-being and pleasure, turning our backs to the Father in Heaven and to God’s children who suffer here on earth. That style of living makes us all the more inhuman.
«Stay awake». Awaken the faith of your communities. Be more attentive to my Gospel. Take better care of my presence in your midst. Don’t be lethargic communities. Live «begging energy». How will we follow Jesus’ footsteps if the Father doesn’t sustain us? How will we be able to «stand up before the Son of Man»?

José Antonio Pagola
Translator: Fr. Jay VonHandorf




Blog:               http://sopelakoeliza.blogspot.com

Para ver videos de las Conferencias de José Antonio Pagola
                        http://iglesiadesopelana3v.blogspot.com


No hay comentarios:

Publicar un comentario